Vanavond Chinees, schat? Er valt een stilte. Nou, ik wilde vanavond
gewoon koken, klinkt het vanuit de tuin. Kut, weer niet gelukt! Niet
dat ik “Chinees” zo lekker vind (geef mij maar “Indisch”) maar nu kan
ik weer geen munthoudertjes maken. Volgens Hans1971 is het plastic
van de deksels van de bakjes van de Chinees het beste materiaal om
munthoudertjes te maken. Vandaar.
Het is een zondag in september. Het is prachtig weer. De hele dag
pendel ik tussen mijn werkbank in de schuur en mijn vitrinekast in de
woonkamer. Ja, ik ben druk in de weer. Tussen het reinigen en
conserveren ben ik ook plannen aan het smeden om mijn vitrine opnieuw
her in te richten. Het is me namelijk gelukt de kast van moeder’s in te
pikken. Door haar ook warm te krijgen voor deze hobby gaan bepaalde
zaken nu ineens een stuk makkelijker. Zo zie je maar.
Hoe je zoiets doet? Gewoon de kinderen een weekendje laten logeren
en moeder meenemen naar een hotelletje. Niet om te gaan liggen
welnessen maar om te zoeken! Ze vond het erg leuk. Zo leuk, dat ze
spontaan planken in haar vitrinekast ging vrijmaken voor onze
bodemvondsten!
Nu gaat ze ook mee naar de zoekdag van “De Detector Amateur”, op
5 november in Dalfsen. En voor de duidelijkheid: Wij vinden het beiden
leuk!
De vitrinekast is van hout. Zo ook de planken. Om mijn bodemvondsten
meer te laten schitteren heb ik besloten om de houten planken te gaan
vervangen door glazen exemplaren. In de nok van kast bevestig ik dan
2 spots. En klaar is de geit.
Voor je het weet is het mooie weer voorbij. Het is inmiddels oktober
geworden en de herfst heeft de zomer naar andere oorden verdreven.
Ik heb een eerste offerte binnen voor 2 glazen planken. 454 Euro
staat er doodleuk in de e-mail geschreven. Ik vloek terwijl ik over de
laptop naar buiten kijk. “Wat is er?” vraagt mijn vrouw. Ik noem haar
het bedrag. “Ja zeg! Dat gaan we er niet voor uitgeven!” Er zit
ergernis in haar stem. Mijn ervaring zegt dat dat niet goed is. Nòch
voor de glazenier nòch voor mijn hobby.
Mijn hobby heeft een impuls nodig dus ga ik naar
http://www.booking.com.
Ik boek voor het eerste weekend van november een ruime
tweepersoonskamer in hotel-restaurant Het Roode Hert te Dalfsen.
Zo’n zoekdag heeft wel iets. Ik vind het heerlijk om te zien en te horen
wat voor figuren zich nu eigenlijk met onze hobby bezighouden. Wat
zijn dat toch voor mensen die in hun vrije tijd met hun metaaldetector
zwaaiend over percelen lopen en gaten graven?
Bij de zoekdag in Zwartemeer stonden we aan de rand van een immense
akker. Ik wist bij voorbaat dat ik de overzijde niet zou halen, zo groot
was het. Het leek wel de prairie. De prairie van Drenthe. Voor ons, op
de akker, stond een man. Hij had een megafoon en een misthoorn op
zo’n spuitbus bij zich. Hij sprak ons toe. Nadat hij een en ander had
uitgelegd drukte hij op zijn misthoorn. Tot mijn totale verrassing renden
tweehonderd zoekers de immense akker op! Ik bleef verbouwereerd
achter! Wat wisten die tweehonderd zoekers wèl, wat ik niet wist?
Op de akker doe ik een nieuwe ervaring op. Namelijk dat deze hobby
geen homofiele aangelegenheid is. Er zijn ook dames op de akker. Maar
ook kinderen en gepensioneerden! En het gaat er even fanatiek aan toe
als bij de heren. Af en toe word ik aangesproken door een zoeker die
verlegen zit om een praatje. Wat me opvalt is dat we allemaal op
dezelfde golflengte zitten. We begrijpen elkaar zonder dat we elkaar
kennen...
Terug van de akker neem ik plaats aan één van de lange tafels die staan
opgesteld in het partycentrum. Mijn dorstige mond slurpt aan een colaatje.
Mijn oog valt op de stand van DJLaan. Dirk Jan zèlf is druk in de weer met
klanten. Ik zie 3 mannen in zijn stand staan. Twee van hen discussiëren.
De derde houdt een XP Deus vast. Hij wrijft met zijn hand over de steel.
Ik zie een twinkeling in zijn ogen. Ik zie verlangen en passie. Ik zie hem
denken: “Hoe leg ik dit thuis weer uit?”.
Plonjgk! Mijn e-mailaccount attendeert mij dat ik mail heb. De glazenier
schrijft dat ik vanmiddag na 15.00 uur, mijn glazen planken kan ophalen.
Tegen betaling van 210 euro. Dalfsen here we come!