Waneer je over Nederland vliegt, in een vliegtuig, heteluchtballon of bezemsteel en je kijkt omlaag zie je water. Veel water. Meren rivieren vijvers sloten en boezemweteringen.
Als je nu een strenge winter hebt bevriezen deze waterpartijen . Dat is geen raar iets, het is gewoon een natuurkundig proces, want immers als je goed heeft opgelet op school weet nog dat bevriezen ook wel stolen heet. Stollen is in de natuurkunde de faseovergang waarbij een vloeistoff overgaat in een vaste stof. Doorgaans gebeurd dit bij exact 0° Celsius.

Dat is mooi zeg! Water veranderd in ijs! Als het ijs dik genoeg is kun je er overheen lopen, en als je een stukje bot of ijzer onder je voeten bind kun je glijden over het ijs. Schaatsen heet dit in het Nederlands. Vroeger (in de tijd dat je een bus Vim kocht bij de Vivo en je een heuse, harde Gulden mee kreeg zodat je nog centen over had om een pakje Ben bits te kopen) kon je elke winter schaatsen. Rivieren plassen en meren lagen weken lang dicht met ijs.
Zo nu en dan komt het nog eens voor in ons land. Winter 2009 bijvoorbeeld.
Het jaar net twee weken jong en gaat nu al de geschiedenisboeken bij de jeugd als “ het jaar waarin je kon schaatsen” . Heel Nederland staat op zijn kop omdat het een paar dagen vriest.

Mijn dochter Maartje zit in groep 5 (je weet wel de derde klas vroeger) en ging vandaag met de hele klas schaatsen. Niets niet ijsvrij zoals vroeger! IJsvrij kan ook niet omdat beide ouders moeten werken om de jaarlijkse wintersprot vakantie te kunnen bekostigen. Maar gezellig met de klas de ijsbaan op. Maartje heeft geen schaatsen, sterker nog zij heeft nog nooit gestaan op natuurijs. Ik besluit resoluut dat er schaatsen moesten komen, en haar een spoed cursus “ schaatsen op natuurijs” te geven. De schaatsen zijn snel gevonden want na de vierde winkel bezocht te hebben is het al raak. De verkoper heeft nog een paar witte kunstijs-schaatsen in maat 35. Maartje past een schaats en het blijkt als gegoten te zitten. Ik besluit het paar te ruilen tegen een paar bankbiljetten., de verkoper accepteert mijn geld en de ruil is gesloten. Maartje zit trots naast mij in de auto. Ze zwijgt als gewoonlijk, maar vanuit mijn ooghoek zie ik haar glunderen. Maartje is van het vrouwelijke geslacht maar dan een nog kleine versie, ik probeer dan ook niet haar gedachten te raden. Maar ze ziet er happy uit.

We besluiten om naar Leiden te gaan, polderpark Cronestein om precies te zijn. Een polder die ten behoeve van de stadslui is gecultiveerd tot park waar je kunt zien hoe vroeger een polder eruit zag. De smalle poldersloten zijn vergraven tot rechttoe rechtaan waterpartijen waarin je de meest rare watervogels ziet zwemmen. Het toeval wil dat de dit park grenst aan twee wijken die zijn opgetrokken in de jaren 30, namelijk de professoren-wijk en de burgemeesters-wijk. Vernoemd naar professoren en burgervaders uit vervlogen tijden Statige huizen met glas in lood ramen en eikenhouten voordeuren. De stellen die er wonen zijn over het algemeen stadsmensen goed hebben geboerd. Voor hun statige woning staat de onmiskenbare PC Hooft tractor en in de voortuin de bakfiets waarin de kinderen naar school worden gebracht.
Ik kom aan bij een waterpartij in het park. Er zijn er veel mensen op de been en nog meer kinderen op de schaats. Maartje en in ploffen neer aan de waterkant. De schoenen worden verruild door schaatsen. Ik help haar overeind en zie vol trots en verbazing hoe ze wegschaatst met mooie slagen. “ Tjeee dat zit er gewoon genetisch in bij die kinderen denk ik nog” .
Ik geniet met volle teugen van mijn dochter. Ik heb mij inmiddels genesteld op een zo’ n onmiskenbaar bankje langs de waterpartij. Telkens als ze langs schaatst steekt ze haar duim op en trekt haar gezicht in een grimas.
Ik zie hoe kinderen komen en gaan…Ik zie ook een dame aankomen met onmiskenbare professorenwijk- bakfiets. De dame draagt een lange statige jas met bijpassende hippe sjaal, mooie zwarte laarzen en een lang verzorgt kapsel. In de bak van de fiets zit een meisje van een jaar of vijf, haar dochter. Althans daar ga ik vanuit. Het meisje is duidelijk van Aziatische afkomst en zal waarschijnlijk geadopteerd zijn. Dit zie je vaker tegenwoordig. Een nicht en neef van mijn vrouw hebben na een hoop gedoe met kunstmatige ingrepen besloten om een kind te adopteren uit China, ze zijn het zelfs zelf op wezen halen in een Chinees kindertehuis.
Een afhaal-Chinees zeg maar.
Het kind heeft haar kraag van haar jasje hoog opgestoken en ziet er wat kouwelijk uit ondanks de sjaal en de wollen wanten. .
Nadat de moeder even wat mensen lachend gedag heeft gezegd en de nodige beleefdheden heeft uitgewisseld met de rest van de schaatsende jet-set besluiten ze beide de ijzers onder te binden.Na een hoop protesten heeft het kind de kleinoden aan haar voetjes. Moeder hijst dochterlief op het ijs om haar de fijne kneepjes van het schaatsen bij te gaan brengen.

Helaas hoe moeder ook haar best doet het meiske weigert alle medewerking en laat blijken er de lol echt niet van in te zien. De moeder duwt het kind steeds verder voor zich uit het ijs op en moedigt haar aan. Het kind wringt zich in steeds vreemdere bochten die ik alleen ken van artiesten uit het Chinees staatscircus terwijl haar voeten kramachtig houvast zoeken op de gladde bevroren ondergrond. Moederlief geeft de hoop nog niet op en blijft glimlachend het kind vasthouden en vriendelijk doch dwingend aanmoedigen.
Na een stief kwartiertje geeft moeder de hoop op. Ze had al eerder met een beetje beschaamde blik hulpvragend in het rond gekeken. Ik had haar blik ontweken en wist ook wel dat er iemand moest zeggen tegen haar “ Geef het op het kind wil niet…je kan wel puchen maar als ze niet wil dan wil ze niet “
Moeder en dochter druipen uiteindelijk af als dooiende sneeuw.
Ik besluit na en uur, tot groot ongenoegen van Maartje haar van het ijs af te halen. Ze is koud nat en moe. We wandelen naar de auto en praten na over hoe leuk het was en hoe goed ze al kan schaatsen. Ik kijk op mijn horloge en realiseer dat ik voor het eten zou zorgen ik heb geen zin meer in boodschappen doen en koken en stel voor aan Maartje: “ mamma en Bonnie komen zo thuis, zullen we wat eten meenemen” ?
Maartje kijkt mij aan en vraagt op gebiedende toon” Ja lekker pap …Chinees?”
Ik schiet in de lach en antwoord “Is goed Maart”.

Hoi,.

Mooi verhaal Maurits

en het leest makkelijk weg

grt Bert

Prachtig verhaal Def en ook zo herkenbaar alleen ik heb 3 dochters en die puberen nu dus ik ben gelukkig verlost van het [url]moeten[/url] schaatsen

Nogmaals een zeer fijn verhaal om te lezen

gr Niels.

hoi Def,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Voor vele is het schrikken als ze van achter hun computer naar die enorme zee van teks aankijken en klikken net snel met hun linker wijsvinger op het gedeelte op de muis dat ze anderen wereld brengt zonder veel teks.maar ik neem me gelaten de tijd om het met rust door te lezen.
mijn dochter passeert me net en ik roep haar een HALT toe om haar mee te laten genieten van deze noord hollandse poëtische woorden wat zo maar uit iemand's personelijk dagboek konden gekopieerd zijn.door haar komst ben ik weer helemaal opnieuw begonnen en dan hardop,maar ik word soms onderbroken door foutieve taalspelling in het verhaal en begin de zin opnieuw en corriceer die in mijn gedachten terwijl mijn dochter Celine ongeduldig en ongeinterseerd een beetje gedwongen mij toe luisterd,want ze staat te popelen om weer positie in te nemen achter lap-top die ze met de kerst heeft gekregen om met haar ,chat vriendjes' de dag nogeens opnieuw beleven met de bij horende roddels.ja beste mensen met twaalf jaar sprrek je nog van kinderen,maar niet is minder waar ze lijken de tijd ver vooruit te zijn als ik bedenk toem ik die leeftijd had.

ik kijk haar nogmaals aan en wuif met mijn hoofd dat ze op kan zouten en ze geeft me een vliegensvlugge kus op mijn wang en verdwijnt ze weer snel achter haar lab top terwijl ik ook de rest van je verhaal hardop ten einde lees me storend aan de ping die telkens vanuit haar scatbox klinkt.

om op je verhaal terug te komen wat erg boeiend en lekker vlot en makkelijk leesbaar is gaat het toch eigelijk meer om de harmonie tussen vader en dochterlief die elkaar veelvuldig begrijpen door enkel maar een oogopslag.een gezichtuidrukking is vaak genoeg om er niet nodeloze lange teksen aan te slijten,een gezichtuitdrukking zegt of het leuk of serieus is.zo ik sluit mijn verhaal hiebij af en ik hoop dat het een beetje te volgen was!!!

doei wereldgozer we gaan ons nog wel zien binnenkort op het forumfeest

grt Chris

http://nl.youtube.com/watch?v=z5hS4RhG_ZA

Niets aan toe te voegen!

maurits fantastisch verhaal
je ziet het zo voor je

je kan ook eerst met ze overleggen...als ze willen schaatsen doen ze het ook en genieten er van
maar als je die van mij onverwacht voor de baan zet dan wil ze niet....dus ik heb wel geleerd te overleggen met haar
dan hebben we ook samen plezier, trouwens ze is nu 14 bijna 15 dus ik moet wel (puberen)

en op zo'n bankje zitten te kijken naar je omgeving is ook leuk en altijd gebeurd er wel iets
kind plezier,jij lol,en chinees toe hmmmm klinkt als een erge leuke dag

Gouden verhaal Defixio, ik zie het helemaal voor me.

Grtn,
Dick

Thanx all...

Nou wat denken jullie? Schaatsen weer vandeweek?

prachtig kerel

mooi verhaal Maus

ik weet hoe jij en hes met jullie kinderen omgaan , dat zit wel snor

mijn eigen dochter is inmiddels alweer een tijdje 18 jaar.
en ze heeft tussen de sneeuwbuien door deze week haar Rijbewijs gehaald.

ik had haar (als ze het zou halen) een auto,tje beloofd

nu ga ik als het weer het toelaat , de belofte inlossen

de volgende stap (hoop voorlopig nog niet) zal zijn dat ze zelfstandig gaat wonen.

al met al gaat het allemaal zeer snel , want ik weet nog goed dat zij voor het eerst op schaatsen stond (was een drama)

ik heb ook nog een zoon van inmiddels 17 jaar.
ook hij groeit snel (is bijna mij voorbij) en hij gaat volgend jaar voor zijn rijbewijs.
voor je het weet is ook hij de deur uit , en ben je weer met zijn tweetjes.


gr bubba

Nog een liefdesbaby Bubba??



Mooi verhaal Maus.

Ja ik zie jij en Bubba zo lopen achter een kinderwagen...maar je hebt er een vrouw bij nodig Hans.

Tsja Johan het gaat hart koters...maar beter dat je meisje haar rijbewijs heeft en zelf gaat rijden...hoeft ze niet in te stappen bij een of andere malloot die het uiterste uit een of ander barrel moet halen, je kent ze wel die eikels die op maandag in de krant staan!

helemaal waar maus

Ik heb de afspraak: Niet roken op je 18e en ik betaal je rijbewijs.
Het ziet er naar uit dat het mij ook geld gaat kosten.

die afspraak had ik al op hun 16e

totale kosten , 2 scooters

Jullie hebben nog geluk ik heb een dochter van 9 jaar en een tweeling, jongen en meisje die worden 21 december 7 jaar.

Dan zou je denken dat puberen duurt nog even, sta ik deze week aan school te wachten staat er naast mij zo'n kleine blonde etter blijkt die op mijn dochter te wachten van bijna 7 jaar oud.

Oh oh...de gasten die mij niet zinnen en voor mijn meiden komen trap ik zo de voortuin uit hoor!

Dat wilde ik eigenlijk ook doen, maar toen ik hoorde dat ze koekjes gingen bakken met zijn vader, ben ik maar verslagen naar huis gelopen.

Chapeau Maus, een pracht verhaal met alles erin wat je in een goed boek zou verwachten. Een blik in het verleden, een blik op de toekomst, een lach en een traan en de nodige humor wij hebben het met genoegen gelezen