Beste collega schatzoekers,

Soms denk ik wel eens, waar ben ik mee bezig , loop je uren te ploeteren door weer en wind, gaten te graven en meestal zit het signaal net onder zo'n kl..
stoppel , kom je thuis met een bak vol troep, munten waar niets meer op te lezen valt, de meeste vondsten kunnen zo de koper of lood bak in.
Ook als ik kijk wat collega's in de dagvondsten rubriek plaatsen denk ik ook wel eens, heb je daarvoor nou dagen lopen ploeteren.
De meest akkers hier zijn inmiddels al leeg gezocht, maisakkers worden na een week meestal al weer ingezaaid met groen bemesting dus ook de zoekplekken worden schaars.

Mijn beide zoons hebben 0 interesse in mijn hobby dus ben inmiddels e.e.a. aan het verkopen, maar veil je mooie middeleeuwse penninkjes dan schrik je wat je er nog maar voor betaald krijg dus ook zit de klad er behoorlijk in.

Ik denk dat ik mijn detector maar ga inruilen voor een vishengel.

Adri

Krijg haast tranen in mijn ogen Adri
Wij hebben ook dagen van maar ik denk dan je toch nog 5 uur beweging gehad en je vindt altijd wel iets.
En een akker of veld is nooit leeg
Af en toe verkoop ik wel iets, maar de zilveren munten en gouden/zilveren items niet.
Wat er na mij mee gebeurt interesseert me eigenlijk niet, op het moment ben ik er happy de pappy mee
Gr,
Cees

Hebben we allemaal wel eens, een periode dat je denkt wat doe ik hier op die akker als je niks bijzonders vind.
Maar dat kun je met vissen ook hebben als ze niet bijten of je die honderden voorntjes gaat vergelijken met al die kale duitjes
Gewoon doorgaan met zoeken en misschien beter je huiswerk gaan maken want geloof me dat rendeert.

Gr pauke

Tja, soms zitten er mindere periodes tussen.
Ik mocht laatst nog wel een vondst van jou bewonderen in het Rijksmuseum van Oudheden ;)

Hoi Adriaan,
Moest even testen want vanmiddag was ik mijn epistel kwijt door een Error op het forum. Werkt weer.
Tja, zoekmoe zo te zien. Kan gebeuren toch, je hebt ook alles al gevonden he.
Vissen goed idee! Even spannend en je houdt het langer vol
Zelf zoek ik ook niet meer, 24/7 zuurstof en rolstoel, dat zoekt wat lastig he.
Helaas, maar....heel af en toe vis ik nog wel! Haalt vriend me op met rolstoel en mobiele zuurstof en dan kunnen we paar uurtjes ergens aan de waterkant zitten naast de auto.
Vorige week nog middagje op de karper geweest, niks gevangen maar prima middag lekker buiten, tot accu bijna leeg is en dan huiswaarts.
Vang ze!! En je gaat vanzelf ook wel weer keer zoeken hoor.
Kunt het ook combineren ook wel gedaan, karperhengels uit in de beetmelders en dan omgeving afzoeken met detector, veel gepiep en goed gevonden en gevangen!!

Succes vriend

Gert

ben je ziek

ik ben er bijna niet uit geweest dit jaar

hoi Adri

het leven is gaat niet altijd over rozen, maar na regen komt er zonneschijn!!!

heb dit gevoel wel vaker omdat gewoon in mijn karakter zit verwerkt, in het begin zit je altijd in de hoek waar de klappen vallen, maar je leert het om ermee te leven, ermee om te gaan, te reactiveren/relativeren en je ertegen te wapenen, je bouwt een bescherming om je heen, maar er blijven zwakke plekken hier en daar en ook daar word je baas over, het zal wel altijd terug komen, maar je bent erop voorbereid, je herkend het en heel belangrijk je omgeving ook, zij die een helpende bieden, een hand die naar je reikt , schroom deze dan niet om te pakken.

ga er ook vaak op uit met volle frisse moed en na een uurtje is er niet veel van over, vooral als er niets leuk uit de grond komt rijdt je snel naar uit. voel meer energie als je zoeken gaat en je vind niet zoveel, heb er ook weinig moeite mee!!! neen!!! het moet geen obsessie worden, neen dan is het niet meer leuk!!!

denk dat ik een van weinigen die al bijna alles heeft mogen vinden, maar het zit niet in mijn karakter om daar verdrietig over te zijn, hoe ik al zei, heb al zoveel mogen vinden, ben met een prachtige duit, of dubbeltje van Wilhelmina net zo tevreden, heb ik dat niet meer, stop ik meteen op met deze fantastische hobby en ook zonder vondsten, dan sorteer ik materiaal uit op koper/brons of lood en hoop op de volgende keer op een topper, zeker zijn vondsten erg belangrijk, maar ik geniet ook van de vrijheid om me heen die deze hobby mij bieden, de natuur om heen, de stilte die verstoord worden door de vogels, een vos, een haas die me laat schrikken omdat deze tot het laatste moment wacht om weg te vluchten en vertrouwd op zijn snelheid, zo zijn er vele momenten.

dat is puur hoe ik zelf in het leven sta, begrijp het niet verkeerd in wat ik hier neer tik.

maar over het algemeen het niets meer vinden op mijn veldjes, ligt er bijna niet meer, dan ga ik mijn zoekgebied verruimen, kost wat meer kilometers en je bent langer van huis, maar uiteindelijk word je ervoor beloont.

komt goed en het is niet verkeerd om wat andere hobby's , zo heb ik mijn eigen moestuin waar ik net met zoveel plezier kan vertoeven, wat vissen. of met mijn twee hondjes het heuvelland van zuid Limburg in.

komt goed maat en probeer andere dingen uit, deze oude liefde met je metaaldetector te struinen over de velden raak je nooit meer kwijt

gr Chris

Adri, jouw gevoel is voor mij heel herkenbaar. Bij mijn start van deze hobby was alles nieuw en ongezien. Elke duit, oord, gesp, knoop,... had een bepaalde 'leeftijd', een potentieel verhaal, een historische waarde. Elke vondst was een nieuwe ontdekking. Ontdekkingen die ik deelde op fora zoals deze, waarbij ik in contact kwam met de uitgebreide kennis van de determinatoren.

In de 4 à 5 jaren die volgden, heb ik enkele leuke vondsten mogen vinden. Vondsten die, door hun pracht of zeldzaamheid, helaas telkens een stuk van de glans van de overige vondsten hadden weggenomen. Onbewust werden de criteria voor een goede vondst steeds meer veeleisend, waardoor het aantal 'goede velden' drastisch was verminderd. Uiteindelijk keerde ik enkel nog terug naar mijn 5 à 6 zogenaamde "topveldjes" in de ijdele hoop om er telkens opnieuw een topvondst te vinden. In de overige vrije tijd, waar ik voorheen een nieuw veldje zou proberen, haalde ik dan nu mijn voldoening uit het helpen determineren van andermans (top)vondsten.
Langzaam aan verdween de detector richting de opbergkast, en hield ik me nog enkel op de fora bezig. Totdat deze ook plaats maakten voor meer tijd en aandacht richting werk en relatie.

Maar... Na 3 à 4 jaren afwezigheid, ben ik terug actief op de akkers. Intussen ben ik verhuisd, en zijn mijn voormalige topveldjes op 50min. rijden verwijderd.
Ik heb me voorgenomen om niet op zoek te gaan naar de volgende topvondst, maar om terug te genieten van de oorspronkelijke sensatie van deze prachtige hobby: op mijn gemak ontdekken. Terug genieten van de natuur rondom, zonnetje in de rug...
Terug genieten van een simpel oordje, wanneer deze onaangetast uit de kluit aarde tevoorschijn komt...
Ontdekken welke geschiedenis ik kan terugvinden op de akkers rondom mijn huidige woonplaats, en hier een verhaal rond te schetsen met behulp van de kennis die ik in de voorgaande jaren nog niet ben kwijt geraakt.

Hey Adri,

Iedereen ken dat gevoel wel eens
Ikzelf loop ondertussen al om en bij de 25 jaar over de akkers en ja ook bij mij zijn er momenten dat er niets deftig in de vondstentas zit.
Zo heb ik bijvoorbeeld op de recente zoekweekend in de UK niets noemenswaardig gevonden.
Niet dat ik dat belangrijk vind want ik ga eigenllijk mee voor de gezelligheid en die was er
Zoals Chris ook al schreef geniet ik eveneens van het buiten zijn, de natuur, de dieren enz...

ps: gaan vissen is eveneens leuk maar zoeken is voor mij toch nog leuker.

Mvg,
LUA

Dit kan er ook nog wel bij loop ik afgelopen Zaterdag lekker (met toestemming) te zoeken, kon voor het laatst omdat de akker deze week wordt geploegd en ingezaaid met groenbemesting, komt er een boze jager naar me toe en wilde mij wegsturen omdat het zijn jachtgebied was, ik vertelde hem dat het ook mijn zoekgebied was en dat ik toestemming had om er vandaag te zoeken.
Hij zij prima maar ik heb je gewaarschuwd dus is het voor je eigen risico als je hier blijft rondlopen.
Ik zei, oké dan zal ik nu even de politie bellen dat ik bedreigd wordt door een jager met jachtgeweer, vervolgens liep hij kwaad weg en heb hem niet meer teruggezien.

Adri

goed gereageerd Adri

die idioten voelen zich sterk met dat jachtgeweer, heb het ook al vaker meegemaakt

gr Chris

Vergeleken bij jou heb ik maar een saai leven Adri

Gr,
Cees

ik zoek tegenwoordig met een kogelvrij vest aan anders mag ik niet meer zoeken van mijn vrouw.

Adri

heb deze oplossong bedacht!!!!

tja en dan zit je weer in wind en regen te wachten omdat die krengen niet willen bijten ;-)
pak dan die detector maar weer op, je beweegt meer en het is net als vissen: net als je denkt bekijk het maar heb je je mooiste vangst/vondst

Ik heb een roestvrijstalen schep van 75 cm en daar kan je rake klappen mee uitdelen Adri
En nu laat ik me niet zomaar wegsturen
Gr,
Cees

+1

Ennn....ben je door je handel heen ? Ik ken het maar al te goed, vond in 1980 een Philipsdaalder 1577 en die zou toen 3500 gulden opbrengen, goed bewaren want die wordt meer waard. In 2015 bracht hij 625 euro op, pech gehad dus. Ik heb ook mijn hele vondsten arsenaal verkocht maar wel naar musea en verzamelaars, daar bracht het nog het meeste op. Ik ben van 1946 met een goede gezondheid en blijf lekker doorploeteren met de Md zolang het gaat, lekker buiten, vogels en reeen om je heen en met een beetje geluk een leuke vondst om weg te geven. Ook alle metalen gaan mee, in december weer een paar honderd euro gevangen bij de oud ijzer boer.
Gewoon doorgaan dus.
LEVE DE DETECTOR, 3x hoera.

Zo is het mannen, lekker buiten zijn in de natuur. Soms alleen maar meestal met anderen.
Gezelligheid staat voor mij op 1 en vondsten op 2

ook al 2 keer mee gemaakt mu zoek ik niet veel meer
maar 1 keer ging het niet goed de anderen keer gewoon gepraat en blijf hier tocht
dat is mooi slaan wij dit over

soms zit het mee of tegen

En zo hoort het